Perceptis die 23. labentis Junii Versoris literis, quibus versionem Operis Hic esse
*literis, <cujus nomen> |quibus versionem Operis Hic esse| [Betoldás a sor fölött.]
ante duas circiter hebdomades fortuito mihi
*fortuito |mihi| [Betoldás a sor fölött.]
innotuit, in quibus ex Benigno
*quibus <…> |ex Benigno| [Betoldás a lap szélén, korrektúrajellel.]
Celsitudinis Vestrae Mandato ad accelerandam Manuscripti revisionem et correctionem ea cumprimis ex causa humaniter pro[…]cor, quod impressio ejusdem Manuscripti ultro differi nequeat: fideliori
*fideliori <quam>
Operis Hilleiani versioni
*versioni <qua>
illico supersedi, cujus ceteroquin etiam unicus
*unicus <illa>
scopus fuit, ut versori novam editionis 3em
*novam |editionis 3em| [Betoldás a lap szélén korrektúrajellel.]
traductionem adornaturo allevamentum praebentis
*praebentis <nihil […]ut debitavi,>
praesentem enim suo stilu deducere, multo facilius fore putaveram, quam ex Originali novam adornare.
Reflexiones tamen
*tamen <juxt>
necessarias secundum Benignos
*Benignam [Átírással javítva.]
Celsitudisinis Vestrae Ordines facere non desino, sive dum versio sensum originalis non adsequitur, sive quando digressionibus ad conciliandum claritatem nihil profuturis utitur, sive dum in acerbiores iniciativas adversus Protestantes prorumpit, sive denique, quando integras suas periodos Originali intertexit.
*quando <cir[…]c[…]> digressionibus <con> ad |conciliandum| claritatem <sed nihil> nihil <…> |profuturis| utitur, sive dum in acerbiores <…> |iniciativas| |adversus Protestantes| prorumpit sive denique, quando integras |suas| periodos Originali intertexit.
E postremum additamcutorum suorum specie duorum
*du[..] [Átírással javítva.]
sequentia
*sequentes [Átírással javítva.]
sapientissimo Celsitudinis Vestrae Judicio peculariter
*Judicio |peculariter| [Betoldás a lap szélén, korrektúrajellel.]
discriminanda
*discriminanda<s>
humillima substernere praeservo.
Ad reperitur
*A|d| <est><.>reperitur
pagina Manuscripti versoris 150
*150<.>
sub rubro K. sub * *) ubi versioni Notae Auctoris interpolantur alia Traductoris de opere Reverendissimi Domini Haamen, et de Magnae Memoriae Archiepiscopo Petro Pázmán. Posterius eo majorem vim habet, quod citationibus historicis demonstretur. Prius relatio tantum versoris est, sed quae humillima opinione mea
*mea <diffid[…]>
debita fide dignitate non caret. Reflexio de his
*his <et subsequenti>
et subsequentibus versoris adsertis habetur pag. 15. Reflexionem isthic sub ./˙ humillime adnexerant. Ea me cumprimis sollicitudo subit, ne illa, quae de
Politicis et
Publicistis, de
nostro regno, de
unice salvifica fide et de
schola tolerantiae ibidem
*tolerantiae |ibidem| [Betoldás a sor fölött.]
adseruntur, per malevolos ad classum dictorum ipsum Regimen vellicantium pertrahantur.
Sunt quidem in ipso Originali hic et illic expressiones, utut verissimae, tamen satis acerbae. Verum hac versori dummodo fidelis sit, vitio verti nunquam possumus; atque a Protestantibus in Regno nostro degentibus eo facilius dissimulantur, quod in originalis sermo exteris sit. Longe aliunde effectum producerent similes versionis aggressiones nostris Protestantibus intentatae; quos amabiliter conciliare satius esse judicis ad sententiam in vel etiam opitulante convictione , quae sine animi dolore et sine sangvinis renitentia evenire vix unquamis solet, pertrahere velle. Dignetur Celsitudo vestra pro Benigno-Paterna sua Liberalitate aeque bonisque consulere, quod humillimus opinionem meum isthic promere praesumam: unionem nostrum Protestantium cum Catholicis longe feliciores progressus nancisci posse, si animi amor communis Patriae aut vinculo particularium etiam cognationes alioquin juncti concilientur, quam si mentes, quae in tot sententias abire amant, quot capitibus insumo adminiculo convictionis acietentur.
*pertrahantur. | Sunt quidem in ipso Originali hic et illic <…> expressiones, utut verissimae, <simul> tamen <etiam> satis acerbae. Verum hac versori dummodo fidelis sit, vitio verti nunquam possumus; atque a Protestantibus in Regno nostro degentibus eo facilius dissimulantur, quod in Originali sermo de exteris sit. Longe aliunde effectum producerent similes versionis aggressiones nostris Protestantibus intentatae; quos amabiliter conciliare satius esse judicis ad sententiam in vel etiam opitulante convictione , quae <..> sine animi dolore et sine <imaginationis> sangvinis renitentia evenire vix unquamis solet, pertrahere velle. Dignetur <mihi> Celsitudo vestra <Beni> pro Benigno-Paterna sua Liberalitate aeque bonisque consulere, quod humillimus opinionem meum isthic promere praesumam: unionem |nostrum| Protestantium cum Catholicis longe <facilior> feliciores progressus nancisci posse, si animi amor communis Patriae aut |vinculo| particularium etiam cognationes alioquin juncti concilientur, quam si mentes, quae in tot sententias abire amant, quot capitibus insumo adminiculo convictionis acietentur.| [Betoldások a lap szélén és a lap alján, korrektúrajelekkel.]
Alterum pag. 76. manuscripti Versoris additamentum, vel potius circumscriptis inde ortu esse videtur, quod Traductor non animadverterit, hic de Principibus Germanice Acatholicis modo viventibus sermonem esse, qui expressionibus versoris sine dubio laederentur. Reflexio, quam de hoc puncto versori feci, pag. 16. Reflexionem habetur.
Veniam humillime per de auxietate fortassis intempestiva, qua minimam nubeam in
*in <occu>
hac versione occurentem indico. Intentio Celsitudinis Vestrae in edendo Hungarice Opere Hilleiano multo carre sublimior, et Benigno-Paterna fiducia, qua ejus revisionem mihi concredere, dignata est, multo pretiosior est, quam ut in me minimum profundissimum venerationis atque aeternae gratitudinis defectum quacumque ratione germinascere sinant.
Benignitati etc