Die 2. Junii 1820.
Illustrissime! Hanc Epistolu […]
Hoc momento adfert mihi Sághy Illustritatem Vestram per Patriarcha Veneto de[..] esse
*esse <[…] proinde>
Hanc dignitatem Illustritati Vestrae collatum esse, cumprimis ob Altissimam Gratiam, quae hinc prolucet, ex corde gaudes; et patriae nostrae, in numeris Bonis, mihique gratulari neques. Sághy ea potissimum ex ratione istud mihi indicavit, ut
*ut <…>
apellam, quum de versione Biblior. in Hungaricum a die abitus Illustrissimis Vestrae a nobis die nocteque ferventissime scribebam, et maxima poena in ordinem variis animadversionibus illustratam sisteram, atque
*atque <ab>
Illustritates Vestrae sensum expeterem, an coeptum continuere, vel reponere debeam. De
*<…> De
quo ordines Illustritatis Vestrae his
*Vestrae |his|
humillime exoro.
Hac occasione requisitus a Domino, Dominuque domus, quam in habito, qui Illustritatis Vestrae manus exorculuntur interrogare praesumo, an Illustritas Vestra filium eorum, Carolum Ossitzky, quem a puero ipse educavi, in sua Domo Venetiis, sive ut conversarium, sive ut Zucherarium, nam hanc artem callet, accomodare velle
*accomodare |velle|
gratiosissime dignaretur. Juvenis 21. annorum duos annos apud suum Excellsum Comitum Aponyi Legatum Florentiis, quo Zucherarius exegit; at nunc Viennae sine servitio est. Linguam Italicam et Gallicam exactissime, Hungaricam mediocriter callet. Mores habet
*habet <…>
optimos Musices, et artis pictoriae quarus, in conversatione jovialis, et tamen solitudinis […] est. Sed de hoc plura, postquam responsum
*responsum <…>
ad humillium hanc interrogationem plo[…]bile recepert.
Gratiis
*<…> Gratiis
et suorib. Illustritatis Vestrae mandatus, cum jugi veneratione persevero.